Nadmierne owłosienie a nowoczesne metody usuwania – laseroterapia

Nadmierne owłosienie może występować w formie hirsutyzmu albo hipertrichozy. W przypadku  pierwszego schorzenia można mówić o przypadkach, kiedy u kobiet stwierdza się występowanie nadmiernego owłosienia w miejscach, które są charakterystyczne dla mężczyzn, czyli w obszarach będących szczególnie wrażliwymi na androgeny np. twarz, brzuch, klatka piersiowa, okolice wzgórka łonowego. Z kolei hipertrichoza to nadmierny porost włosów związanych z przekształcaniem się włosków mieszkowych we włosy w pełni wykształcone oraz skeratynizowane.

Należy tutaj podkreślić, że hirsutyzm może być objawem zróżnicowanych chorób ogólnoustrojowych. Może mieć charakter interdyscyplinarny i odnosić się zarówno do endokrynologii, ginekologii i dermatologii. Najczęściej występującą chorobą, którą powoduje hirsutyzm to: schorzenia przysadki mózgowej (występujące z akromegalią oraz hiperprolaktynemią) jak również zaburzenia tarczycy czy choroby jajników (zespół policystycznych jajników, guzy jajnika) zaburzenie pracy nadnerczy (zespół Cushinga, wrodzone bloki enzymatyczne). Dodatkowo, może być on także konsekwencją stosowania różnego rodzaju leków : fenytoiny, leków androgenowych i anabolicznych czy też glikokortykosteroidów hormonu acetylokortykotropowego czy doustnych środków antykoncepcyjnych (w tym tych zawierających progesteron). Może występować także hirsutyzm idiopatyczny, który występuje wtedy, kiedy nie ma jednoznacznej przyczyny powodującej wystąpienie tego stanu . Co ciekawe, problem też może mieć duży związek z rasą i strefą geograficzną np. rzadko pojawia się u Japończyków czy Chińczyków, a częściej pojawia się u osób zamieszkujących tereny basenu Morza Śródziemnego, Bliskiego Wschodu czy Indian oraz Hindusów. U rasy czarnej jest postrzegany głównie jako jedna z cech antropologicznych, a nie jako zaburzenie o charakterze chorobowym .

Hipertrichoza to z kolei dolegliwość, która może pojawić się zarówno u mężczyzn jak i u kobiet. Nie ma podłoża hormonalnego, a jej przyczyny mogą być bardzo zróżnicowane: od uwarunkowań o charakterze genetycznym, aż po czynniki idiopatyczne .

Jest to problem powodujący pojawienie się nadmiernego owłosienia na całym ciele, na każdym obszarze skóry – w tym także na twarzy. Dlatego też często jest nazywana syndromem wilkołaka. Można wyróżnić dwa zasadnicze typy tej dolegliwości :

• uogólniona – nadmierne owłosienie pojawia się na całej skórze,
• lokalna – pojawia się wyłącznie w wybranych obszarach.

Występuje  również podział na hipertrichozę :

• wrodzoną,
• nabytą.

U niektórych osób jest to problem mający charakter idiopatyczny, gdyż trudno jest wskazać  w sposób jednoznaczny jego podłoże. Często uważa się, że jego podłożem jest genetyka. Natomiast formy nabyte wynikają z bardzo zróżnicowanych uwarunkowań – od chorób nowotworowych (chłoniaki czy przerzuty raka do płuc) po problemy hormonalne  (niedoczynność tarczycy czy akromegalia). Występuje tutaj również związek pomiędzy schorzeniem a wybranymi preparatami farmakologicznymi) np. minoksidil, glikokortykosteroidy, hydantiony, cyklosporyny.

Przyczyną pojawienia się dolegliwości może być  anoreksja lub ogólnoustrojowe wyniszczenie organizmu .

Warto podkreślić, że współcześnie stosowanych jest wiele metod pozwalających na pozbycie się nadmiernego owłosienia. Mogą to być zarówno sposoby mechaniczne jak i leczenie farmakologiczne. Celem tego drugiego jest przede wszystkim odbudowa równowagi hormonalnej i redukcja wytwarzania androgenów bądź  blokowanie ich zbyt dużej aktywności receptorowej w skórze. Stosowane  preparaty dzieli się na:

• inhibitory androgenów,
• antyandrogeny,
• doustne leki hipoglikemizujące pozwalające na zredukowanie insulino oporności.

Do metod mechanicznych zalicza się przede wszystkim :

• golenie,
• wybielanie,
• woskowanie,
• depilację przy użyciu kremu,
• elektrolizę,
• laser.

Ostatnio, jedną z częściej stosowanych (ze względu na swoją dużą efektywność) metod pozwalających na trwałe usunięcie owłosienia  jest zastosowanie lasera diodowego. Jest to jedna z najnowszych technologii stosowanych w usuwaniu włosów. Jego działanie polega na stosowaniu selektywnej dynamiki światła oraz ciepła. Przechodzi ono przez wybraną partię skóry i dociera, aż do korzeni mieszków włosowych. Tutaj zmienia się w ciepło i doprowadza do ich uszkodzenia. Należy  podkreślić, że w nowoczesnych urządzeniach tkanka w obrębie mieszka włosowego pozostaje nienaruszona . Do tego, aby zabieg przyniósł  oczekiwane efekty należy go powtórzyć przynajmniej4 -6 razy. Wynika to z cyklu wzrostu włosa i z faktu, że nie rosną one równocześnie. W czasie zabiegu można natomiast usunąć jedynie te włosy, które są widoczne ponad powierzchnią skóry. jeśli włos będzie w innej fazie nie wchłonie odpowiedniej dawki światła, a tym samym utrzyma swoją zdolność do regeneracji oraz ciągłego wzrostu . Częstotliwość powtarzania zabiegu jest całkowicie uzależniona od predyspozycji danej osoby oraz oczekiwanych efektów. Najważniejsze przeciwwskazania to :

• ciąża,
• świeża opalenizna,
• kremy z retinolem, 
• leki światłoczułe,
• zioła,
• depilacja woskiem,
• penseta,
• bielactwo, łuszczyca,
• peelingi.

Może on zostać zastosowany zarówno w przypadku hirsutyzmu jak i hipertrichozy.

Ciekawym rozwiązaniem jest także stosowanie eflornityny, która stanowi nieodwracalny inhibitor dekarboksylazy ornity, czyli enzymu odpowiadającego za syntezę mieszkowych poliamidów niezbędnych do wzrostu włosa. Dekarboksylaza ornityny podczas cyklu mocznikowego odpowiada za przekształcenie ornityny do putrescyny, która jest organicznym związkiem chemicznym należącym do amin biogennych. Putrescyna, podobnie jak inne aminy biogenne, jest obecna we wszystkich żywych komórkach i odgrywa istotną rolę w regulacji ich wzrostu oraz różnicowaniu. Eflornityna jako analog ornityny łączy się z miejscem aktywnym enzymu dekarboksylazy ornityny, co powoduje jego nieodwracalną inhibicję. Dlatego też zahamowanie dekarboksylazy ornityny w mieszku włosowym prowadzi do redukcji wzrostu włosa. Eflornityna stosowana w postaci kremu 11,5% powoduje zmniejszenie niechcianego owłosienia, jednak po odstawieniu leczenia, po upływie około 2 miesięcy, porost włosów powraca do stanu wyjściowego, niemniej zauważa się zmniejszenie gęstości nowych włosów” .

Centrum Kosmetologii Estetycznej 
Edyta Furowicz
u. Warszawska 27
98-400 Wieruszów
nip. 619-156-34-72

Kosmetologiem zostałam z zamiłowania. Realizując swoją pasję ukończyłam studia w Wyższej Szkole Biznesu i Nauk o Zdrowiu w Łodzi, ze specjalizacją “Odnowa biologiczna z elementami dietetyki” oraz Mmenager Ośrodków Spa i Wellness”. Zajmuję się również trychologią. Jestem linergistką i szkoleniowcem. W mojej wieloletniej pracy kieruję się  holistycznym podejściem oraz kładę duży nacisk na najwyższe standardy, ucząc się i szkoląc również poza granicami kraju. Jestem osobą zawsze uśmiechniętą,  pełną optymizmu, odpowiedzialną, lubiącą wyzwania i dobrze zorganizowaną. Moja praca często związana jest z wizerunkiem. Jest dla mnie jak sztuką, która gości w duszy. Z ogromną starannością i dbałością pielęgnuję w niej harmonię. Prywatnie kocham podróże, taniec, muzykę i dobrą kuchnię.